New Arctic Jellies

19 Eylül 2009 Cumartesi, 22:12:52 | Furkan

Crossota millsae, a brilliant red and purple jellyfish found at a depth of 2000m in the Arctic Ocean, is also found off California and Hawaii.

New details are emerging about the life-forms that survive in one of the world’s most inaccessible places.

Scientists have published descriptions of a range of jelly-like animals that inhabit the deep oceans of the Arctic.

The animals were originally filmed and photographed during a series of submersible dives in 2005.

One of the biggest surprises is that one of the most common animals in the Arctic deep sea is a type of jellyfish that is completely new to science.

The deep Arctic ocean is isolated from much of the water elsewhere on the globe.

In pictures: Icy jellies

One area, known as the Canadian Basin, is particularly cut off by deep-sea ridges. These huge barriers can isolate any species there from other deep-water animals.

So in 2005, an international team of scientists, funded primarily by the US National Oceanic and Atmospheric Administration’s Office of Ocean Exploration and Research, conducted a series of deep-sea dives using a remote operated vehicle (ROV).

Details of what they found have now been published in the journal Deep Sea Research Part II.

“There were a lot of surprises,” says biologist Dr Kevin Raskoff of Monterey Peninsula College in California, US, a leading member of the dive team.

“One thing was just how many different jellies there were, and the sizes of their populations.”

“Some were somewhat well known from other oceans, but had not previously been found in the Arctic. That caused us to rethink our ideas about what the typical habitat would be for the species. We also discovered a number of new species that had not been found before.”

During a series of dives to depths of 3000m, the ROV filmed over 50 different types of gelatinous or jelly-like animal.

The majority of animals recorded were Medusae, a particular type of jellyfish that tend to be bell or disc shaped.

The small blue jelly, a type of Narcomedusae, is new to science.

Other jelly-like creatures seen included ctenophores, an unusual group that can look like jellyfish, but are not able to sting, siphonophores, which are actually colonies of smaller animals living together in a structure that looks like a single, larger animal, and larvaceans, plankton-like creatures unrelated to jellyfish.

Of all the Medusae observed, two species dominated at most locations visited by the ROV.

The first was a species called Sminthea arctica, which lived at depths ranging from 100m to 2,100m. This jellyfish has been recorded before by scientific expeditions.

However, the other common jelly was a species new to science.

“Probably the single most interesting discovery was a new species of a small blue jellyfish, from a group called the Narcomedusae,” says Dr Raskoff.

“This group has several interesting features that set them apart from typical jellyfish, such as the fact that they hold their tentacles over their bell as they swim.”

Most jellyfish let their tentacles drift in the water behind them, but the new species holds its tentacles out in front, perhaps enabling it to better catch prey.

The new species is so unusual that it has been classified within its own genus, and will be formally described later this year.

“It was also the third most common jellyfish found on the cruise, which is really surprising when you think about the fact that even the most common species in the area can be totally new and unexpected species,” says Dr Raskoff.

Another striking find was a type of ctenophore called Aulacoctena, which is one of the most spectacular examples of its kind.

The large bright orange Aulacoctena species may get its colour from worms that it eats

At over 15cm long, its tentacles can grip almost anything underwater, yet little is known about its lifestyle.

However, one of the specimens collected by the ROV ejected its stomach contents, which revealed it may had fed on a bright orange animal.

The researchers suspect it feeds on bright orange worms that also live in the Arctic deep, and it gets it colour from its prey.

The scientists are now keen to find out much more about how these strange and enigmatic creatures interact with their environment, and how they influence or underpin the ecology of the deep ocean in which they live.

They also hope to raise funds to explore other little-visited regions of the deep Arctic ocean, as well as exploring the Aleutian trench off the coast of Alaska.

“You don’t have to go too far to find interesting areas to study, you just have to dive deep,” says Dr Raskoff

Açıklamalar (1)

Burnout Paradise: The Ultimate Box

19 Eylül 2009 Cumartesi, 17:11:29 | Furkan

*Vur, kır, parçala…*

Yeni nesil rüzgarı, tüm hızı ve ihtişamıyla esmeye devam ediyor. Bazı yapımlar, bu rüzgardan iyi şekilde nasibini alırken, bazıları da fırtınaya kapılarak bertaraf oldular. Her yıl büyük bir oyuncu kitlesi tarafından beklenen Need For Speed’i (NFS) buna örnek verebiliriz. Konsollar bir yana, PC oyuncuları için her yıl NFS’nin önemli bir beklenti düzeyi vardır. Nitekim bu yıl ki beklentiler boşa çıkınca, göstergeler farklı yönlere yönelmeye başladı. Geçtiğimiz yıl, yeni nesil konsollar için boy gösteren Burnout Paradise, bu yıl ve seride ilk kez olmak üzere PC platformunda bulunuyor. Paradise’ı, önceki Burnout yapımlarından ve Black oyunundan da tanıdığımız Criterion Games hazırladı.

Kontak anahtarı

Guns N’ Roses’ın oyunla aynı isimli parçası Paradise City’nin, Burnout’un ana şarkısı konumunda yer alacağını öğrendiğim andan itibaren yeni oyun ilgimi çekmişti, ama henüz sadece yeni nesil konsollar için hazırlanan bir yapımdı. Aynı müzik eşliğine hazırlanan tanıtım videosunu izledikten sonra, oyun hakkında yayınlanan hiçbir videoya bakmamış ve oyunun PC için de çıkmasını beklemiştim. Nihayet beklenen an geldi, ama bakalım beklentilere değdi mi?

“Yapım içindeki mücadeleler kazalarla birlikte eğlenceli ve bir o kadar da çekişmeli oluyor.”
Bu müzik, arabayı uçurur

Oyuna girer girmez ana menüde bizi Paradise City karşılıyor. Eğer PC’nize takılı bir kameranız varsa, ehliyetiniz için kendi fotoğrafınızı çekip oyuna ekleyebiliyorsunuz. Belirtmeliyim ki, yapımın menü düzeni çok kötü. Herhangi bir teknik ayar için seçenekler bulunmuyor. Cennet şehrine giriş ve parti başlıkları dikkatleri çekiyor. İlk seçeneği işaretleyerek garaja adım atıyoruz ve motosiklet veya araç seçeneklerinden dilediğimizi belirleyerek şehre ayak basıyoruz. Seçtiğimiz araçlar, ilk başta bize birer hurda olarak geliyor. Öncelikle kısa bir şehir turuna çıkarak ısınma turları atıyor ve bu esnada ekranda beliren yönergeler sayesinde de oyunu anlamaya çalışıyoruz.

Şehirdeyken Esc tuşuna basıp menüye döndüğümüzde F1 ve F2 tuşları sayesinde oyun istatistikleri, şehir haritasının büyük hali, online oyun için arkadaş listemiz ve en önemlisi ayarlar başlığını görebiliyoruz. İlk tavsiyem, kesinlikle kontrollerin değiştirilmesinden yana. Yapımcılar neden bu tip tuş kombinasyonları oluşturuyor anlamıyorum. Bu kısmı geçtikten sonra, haritamıza göz gezdirdiğimizde bir takım nokta ve simgelerle karşılaşıyoruz. Haritadaki her nokta, birer yarış başlangıç noktasını temsil ediyor. Üzerlerine geldiğimizde, üst ve alt yön tuşlarına aynı anda bastığımızda yarışa dahil olabiliyoruz. Haliyle oyunun en büyük amacı, size hız duygusuyla birlikte eğlenceli yarış atmosferini sunabilmek. Bana göre, bunu başarıyor.

Nerden istersen oradan başla

Birkaç farklı yarış tipi mevcut oyunumuzda. Belirlenen noktalar arasında, diğer rakiplerinizi geçip, mücadeleyi ilk sırada bitirmek yada size verilen kısıtlı sürede, rakiplerinizi birer birer yoldan çıkarmak, belirlenen noktaya sağ salim varmak ve istenilen sayıya ulaşarak başarılı olmak gibi aksiyonlar bunlar. Birkaç kelimeyle özetlesek de aslında tüm detaylar, yarışlara dahil olduğunuzda ortaya çıkıyor. Kontroller oldukça rahat. Hiç hız kesmeden, hatta Nitro açıkken bile çoğu zaman rahat virajlar alabiliyorsunuz. Yarış esnasında genellikle rakipleriniz, birbirleriyle rekabet içerisindeler. Bir yandan sürekli Nitro basarak ilk sıraya oynarlarken, diğer yandan da diğer araçları yoldan çıkarmak için ani hamleler yapıyorlar. Bunlar; yandan çarpmak, önünü kesmek, bir barikata veya karşıdan gelen araca çarpmasına zorlamak gibi eğlenceli yöntemler. Büyük bir kazaya maruz kalan her aracın, ağır çekimde kaza anı ekrana yansıtılıyor. Genellikle güzel çarpma hasarlarıyla karşılaşıyor olsak da, bazen bu görüntüler oldukça basit kaçabiliyor. Büyük hasar gören araçlar, kısa süre sonra oyuna yeniden dahil oluyor.

“

Burnout, diğer yarış oyunlarından farklı olarak kazalarıyla öne çıkıyor. Aracımız parçalanıyor, takla atıp ters dönebiliyor.”
Sürekli hız üzerinden kariyer yaptığımız için yön belirtilerine bakmak zor olabiliyor. Bunun için oldukça güzel bir uygulama düşünülmüş. Yarış esnasında sağa veya sola dönmemiz gerektiğinde, otomatik olarak aracımız sinyal veriyor ve bu sayede ne tarafa hareket edeceğimize rahatlıkla karar verebiliyoruz. Open World olarak tabir edilen bir şehirde olduğumuza göre, oldukça özgür bir etkileşim alanındayız demektir. Burnout Paradise’da işler, sadece cadde ve ara sokaklardaki yollardan ilerlemiyor. Yerine göre, istersek toprak bir yola sapabiliyor, istersek hızla bir kaldıracın üzerinden uçarak, yolun üzerinde yer alan tren yoluna çıkabiliyoruz. Köprü olmayan boşluklardan karşıya atlamak, Burnout tabelalalarını toplamak ve çeşitli akrobasi hareketlini gerçekleştirerek de puan toplayabiliyoruz.

Kazanılan yarışların sonucunda, yeni arabalar ile ödüllendiriliyoruz. Tabii ki, bunlar yine hurda halinde bize, daha doğrusu garaja geliyorlar. Bunlara sahip olabilmek için de haritanın bir çok yerinde belirtilen garajlara gitmemiz gerekiyor. Aracımızı aldıktan sonra tamirhaneye giderek, hasarlı aracımızı tamir ettirebiliyoruz, boyatabiliyoruz. Ayrıca benzin istasyonlarına her girişimizde Nitro barımız doluyor. Bir sürücü olduğumuza göre, sürekli daha iyi bir seviye için mücadele ediyoruz. Oyuna D sınıfı ehliyetle adım atıyoruz ve bulunduğumuz seviyeden bir üst seviyeye geçmek için belirli sayıda yarış kazanmamız gerekiyor. Bu rakam ve zorluk derecesi, oyun ilerledikçe artmaya başlıyor. A sınıfına ulaşmaya, hatta en iyisi olmaya gayret gösteriyoruz. Gece-gündüz dönümün de yer aldığı şehirde, aracınızı ne zaman bırakır ve oyundan çıkarsanız, tekrar girdiğinizde yine o aynı zaman diliminde devam ediyorsunuz. Şehrin bana göre en kötü yönü ise, boş olması. Akışkan bir trafik, güzel bir çevre var tamam, ama insanların da olması daha iyi olurdu.

Kestirme yol

Oyunun ikinci seçeneği olan parti başlığına adım attığımızda, hali hazırda 3 farklı oyun modu ve bunları oynayabileceğimiz 8 kişiye kadar sunulan bir destek mevcut. Stunt, Skill ve Speed isimli modlar altında, bir oyuncunun diğerinin bitiriş zamanına göre daha iyi bir zaman elde etmesi, daha iyi zamanda belirlenen noktaya varılması ve ters akan bir trafikte, hiçbir araca çarpmadan en uzun süre ilerlemek gibi eğlenceli yarışlar bulunuyor. Bu modlar, oyunun Offline kısmına ait. Yukarda belirttiğim F1 ve F2 tuşları yardımıyla açacağınız menüden Friend seçeneğini seçerek, arkadaşlarınızı davet edebiliyor ve online yarışlarda yer alabiliyorsunuz. Oyunun en zevkli yönlerinden bir tanesi de bu.

“Kazaları etkileyici kılan fizik motoru oldukça başarılı. Aracınızla son sürat bir duvara çarpıp, onun nasıl parçalandığını görebilirsiniz. “
Sağda inecek var

Teknik detaylara göz atacak olursak Burnout Paradise, EA’in diğer oyunlarında da kullandığı Render Ware grafik motoruyla hazırlanmış. Sistemleri çok yoracak bir motor değil. Şehir tasarımı hoş, güzel resmedilmiş. Araç tasarımları, gayet şık ve gerçeğe uygun. Şehir trafiğini oluşturan araçlar için aynı şeyi söylemek zor. Hasar modellemeleri ise oyunun şiddet düzeyini gösteriyor. Koca bir araç, kısa sürede ezilip büzülüyor, camlar kırılıyor, lastikler patlıyor ve tüm bunlar, ağır çeklim olarak oyunculara sunuluyor, ama zaman zaman kötü görüntüler de oluşturabiliyor. Örneğin, ön camı kırılmış bir araçla geri geri gittiğimizde, direksiyon başında hiç kimsenin olmadığını görüyoruz. Müzik ve sesler konusunda Paradise, sınıfı rahatlıkla geçiyor. En başta Paradise City’nin yer alıyor olması zaten büyük bir artı.

“Render Ware ile hazırlanan oyunun grafikleri genel olarak kaliteli bir görsellik sunuyor.”
Son sözlere gelecek olursak Burnout Paradise, yarış sever her oyuncu için kaliteli bir yapım. Özellikle arcade yarış kültürünün bu yıl ki başarısız temsilcisi NFS’den sonra yarış oyunlarının özlemini duyan kesim için ilaç gibi gelecektir.

Ayrıca Cabela Big Game Hunter 2010′dan Birkaç Görüntü:

İçindekiler: